Donderdag 4 september; Velika Planina

Vandaag zijn we naar de Velika Planina geweest. Een bergalm waar herdershutjes staan. In het seizoen zijn er dan ook nog herders die het een en ander vertellen, maar die waren er nu niet meer. De tocht erheen was prachtig. Pas toen we bij de berg aankwamen en ons realiseerden dat we met een kabelbaan en daarna een stoeltjeslift omhoog gingen, verzonnen we dat we wellicht wat fris gekleed waren. Lekker suf! Ik had alleen een broek en een hemdje aan. Maarten had een regenponcho en een windjack aan, dus die hebben we toen maar aangetrokken.

De rest van de dag bestond vooral uit wachten. Heen sloten de kabelbaan en de stoeltjeslift redelijk op elkaar aan, maar terug zat er 3 kwartier tussen. Beetje jammer, vooral ook omdat we al met stevige trek omhoog gingen en er daar niets te eten bleek. Alles was dicht omdat het seizoen net voorbij was. Boven was het vooral koud. Ik kreeg vrijwel gelijk last van mijn voet en het was ook niet echt interessant. Bij de kabelbaan aangekomen zagen we dat hij pas na 30 minuten ging. Er was geen plek om te schuilen dus het wachten gebeurde in de volle wind. Maar goed, uiteindelijk kwamen we om half 4 bij een restaurant aan waar ik fantastische notenpannenkoeken bestelde.  Maarten nam ook nog maar een soort notenstrudel erbij. Dit was bij elkaar veel te veel en hij was dan ook nogal misselijk daarna.

Omdat we later in het dorp besloten dat we toch ook nog iets moesten avondeten zijn we naar de Italiaan gegaan waar we al eerder hadden gegeten. Maarten bestelde een hamburger met frites. De ober vond het vreemd dat hij er patat bij wilde en toen het gebracht werd begrepen we waarom. het broodje hamburger was zo groot als een flinke pannenkoek. Daar heeft hij dus uiteindelijk ook maar een klein beetje van op. De patat hoefden we niet eens te betalen toen de ober onze verbazing over de grootte van het broodje zag.

's Avonds hebben we nog even flink gestookt om het hout op te maken en om half 11 lagen we op bed. Om 3.00 uur werden we wakker van een clubje jongeren dat naast onze tent enorm zat te kletsen en te lachen. Vervolgens kreeg onze "klaar om droog in te pakken"tent nog even een fikse bui van zo'n 10 minuten over zich heen zodat we nat in moesten pakken .